به نقل از «آنا»

نمایی بی‌سابقه از کل کهکشان راه شیری به‌دست می‌آید

تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۰۸۸۵۱

به گزارش خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، دو برنامه تحقیقاتی نجومی به نام‌های EMU و PEGASUS برای حل یکی از اسرار راه شیری به هم پیوسته‌اند؛ همه بقایای ابرنواختر کجا هستند؟

بقایای ابرنواختر، ابری از گاز و غبار در حال انبساط است که آخرین مرحله حیات یک ستاره، پس از انفجار آن را مشخص می‌کند. اما تعداد بقایای ابرنواختری که تاکنون با تلسکوپ‌های رادیویی کشف کرده‌ایم، بسیار کم است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مشاهدات دو تلسکوپ رادیویی پیشرو استرالیا، تلسکوپ رادیویی ASKAP و تلسکوپ رادیویی پارکس، موریانگ را برای پاسخ به این پرسش ترکیب کرده‌ایم. گاز بین ستاره‌ها، تصویر جدید پیچک‌های نازک و ابر‌های توده‌ای مرتبط با گاز هیدروژن را نشان می‌دهد که فضای بین ستاره‌ها را پر می‌کند. ما می‌توانیم مکان‌هایی را ببینیم که در آن ستارگان جدید در حال شکل‌گیری هستند، همچنین بقایای ابرنواخترها. فقط در این تکه کوچک که ۱ درصد از کل کهکشان راه شیری است، بیش از ۲۰ بقایای ابرنواختر احتمالی جدید را کشف کرده‌ایم که قبلاً تنها هفت مورد از آن‌ها شناخته شده بود. این اکتشافات جدید نشان می‌دهد که ما در حال بررسی بقایای گمشده هستیم. پس چرا اکنون می‌توانیم آن‌ها را ببینیم در حالی که قبلاً نمی‌توانستیم؟

EMU حدود ۴۰ میلیون کهکشان جدید و سیاه‌چاله‌های بسیار پرجرم را اندازه‌گیری می‌کند تا به ما در درک چگونگی تغییر کهکشان‌ها در طول تاریخ جهان کمک کند. داده‌های اولیه EMU قبلاً منجر به کشف حلقه‌های رادیویی عجیب و غریب شده و موارد نادری مانند ارواح رقصنده را آشکار کرده است.

تداخل‌سنج‌هایی مانند ASKAP دیافراگم یک تلسکوپ بسیار بزرگتر را شبیه سازی می‌کنند. ASKAP با ۳۶ بشقاب نسبتاً کوچک از یک تلسکوپ منفرد با یک بشقاب پهن ۶ کیلومتری تقلید می‌کند. این به ASKAP وضوح خوبی می‌دهد، اما به قیمت از دست دادن انتشار رادیویی در بزرگترین مقیاس‌ها تمام می‌شود. برای بازیابی این اطلاعات گمشده، به همکاری با PEGASUS روی آورده شد. PEGASUS از تلسکوپ پارکز موریانگ با قطر ۶۴ متر (یکی از بزرگترین تلسکوپ‌های رادیویی تک ظرفی در جهان) برای نقشه برداری از آسمان استفاده می‌کند. حتی با چنین ظرف بزرگی، پارکز وضوح نسبتاً محدودی دارد.

با ترکیب اطلاعات پارکس و ASKAP، هر کدام شکاف‌های دیگری را پر می‌کند تا بهترین تصویر را از این منطقه از کهکشان راه شیری به ما ارائه دهد. این ترکیب، تابش رادیویی را در همه مقیاس‌ها نشان می‌دهد تا به کشف بقایای ابرنواختر گم‌شده کمک کند. پیوند دادن مجموعه داده‌های EMU و PEGASUS به ما امکان می‌دهد تا اسرار بیشتری را آشکار کنیم. در چند سال آینده، تقریباً از کل کهکشان راه شیری نمایی بی‌سابقه خواهیم داشت، تقریباً صد برابر بزرگ‌تر از این تصویر اولیه، اما با همان سطح از جزئیات و حساسیت. ما تخمین می‌زنیم که ممکن است تا ۱۵۰۰ یا بیشتر بقایای ابرنواختر جدید هنوز کشف نشده باشد. حل معمای این بقایای گم شده، پنجره‌های جدیدی را به تاریخ راه شیری باز خواهد کرد.

انتهای پیام/۱۱۰/

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: کهکشان ابرنواختر ستاره نجوم بقایای ابرنواختر کهکشان راه شیری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۰۸۸۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تصاویر تلسکوپ فضایی وب از یک سحابی در فاصله ۱۳۰۰ سال نوری

تلسکوپ فضایی وب ناسا واضح‌ترین تصاویر را از بخشی از یک سحابی به شکل اسب نشان داده است. سحابی سر اسب، در صورت فلکی شکارچی، ۱۳۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد. یک سال نوری نزدیک به ۶ تریلیون مایل (۹.۷ تریلیون کیلومتر) است. - اخبار ویژه نامه‌ها -

به گزارش خبرنگار فضا و نجوم خبرگزاری تسنیم، تلسکوپ فضایی وب ناسا واضح‌ترین تصاویر را از بخشی از یک سحابی به شکل اسب نشان داده است که "یال‌ها" را با جزئیات ریزتر نشان می‌دهد. سحابی سر اسب، در صورت فلکی شکارچی، 1300 سال نوری از ما فاصله دارد. یک سال نوری نزدیک به 6 تریلیون مایل (9.7 تریلیون کیلومتر) است.

 

این تصویر از سحابی سر اسب از تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا بر روی بخشی از "یال" اسب متمرکز شده که عرض آن حدود 0.8 سال نوری است. /ناسا

این سحابی بیش از یک قرن پیش کشف شد، نام مستعار آن از ظاهر خیره‌کننده آن گرفته شده است . دراین تصویر ستونی از گاز و غبار دیده می‌شود که شبیه اسب است.

جدیدترین تصاویر فروسرخ تلسکوپ وب منتشر شده در روز دوشنبه، بالای سر اسب را با جزئیات بیشتری به تصویر کشید و ابرهای مولکول های هیدروژن سرد و مواد شیمیایی دوده مانند را روشن کرد. این عکس‌های پر زرق و برق می‌توانند به اصلاح درک اخترشناسان از سحابی کمک کنند.

این تصویر از سحابی سر اسب از تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا بر روی بخشی از "یال" اسب متمرکز شده است. /ناسا

"سر اسب" هدف مورد علاقه رصدخانه های فضایی از جمله تلسکوپ فضایی هابل است. سال گذشته تلسکوپ فضایی اروپایی اقلیدس نیز عکس‌های تازه‌ای از این سحابی گرفت.

انتهای پیام/